Dün Gece

ölmüşüm dün gece
emanet gibi 3 kat bir yorgan örtmüşler üstüme
cansız bedenim titremiş yorganın altında
göz pınarlarımdaki yaşlar kurumamış
cesedim bile apar topar gidişine ağlamış
olmak neydi, olmayan neydi, bilemedim
ne sen anlattın, ne ben dinledim
günahkar kim, suçlu kim, kimin omzunda bu yükün bedeli
ne aradım, ne sordum, ne bilmek istedim

ne nefesim kaldı, ne soluğum, ne yanaklarımın pembeliği
her acı daha sahte, yalancı göğün maviliği
her kuytuda bir köpek hırlar, tenhalarda ölür kahkahalar
ben ölmüşüm dün gece
toprak bile atmamışlar üzerime
üstümde tek bir ot bitmemiş
bir deliliğim kalmış akıllarda, bir kimsesizliğim
ölmüşüm dün gece
annem bile mezarıma gelmemiş